Cambodja wat fijn om er (weer) te zijn

Wat is het fijn om weer terug te zijn in Cambodja, het land dat zoveel indruk op mij heeft gemaakt. En wat fijn dat ik deze ervaring ook een klein beetje met Michel kan gaan delen. Zoveel dingen zijn niet goed te verwoorden of uit te leggen; de rommel op straat, de (in onze ogen) slechte leefomstandigheden, de bevolking die in pyjama loopt en het contrast tussen de drukke steden en het groene platteland. Het zijn de kleine dingen die hier indruk maken maar ook zeker de grote wonderen die dit land rijk is.

Na onze aankomst in het Bloomgarden guesthouse hebben we heel lokaal een zalig hapje gegeten samen met Peterhans. Wat is de Cambodjaanse keuken toch smakelijk!
De volgende dag hebben we gebruikt om een beetje bij te komen. Hebben we heerlijk gezwommen in het mooie zwembad en zijn we de drukke binnenstad ingegaan om rond te kijken. Schattige kraampjes met zelfgemaakte en gerecyclede spulletjes. Voor Michel uiteraard ook een Cambodjaans paspoorthoesje en zijn tweede vlaggetje.
We zijn om 16.15 vanuit het guesthouse met de tuktuk vertrokken naar Angkor, een prachtig wereldwonder wat uit 162 hectare jungle met tempels bestaat. We kopen ons ticket alvast voor morgen en mogen vandaag nog de zonsondergang bij Angkor wat zien... beetje teleurstellend want het was bewolkt :( . Morgenochtend vroeg hebben we een herkansing voor de zonsopgang.
Om 5 uur vertrekken we opnieuw naar Angkor waar we om 6 uur met 100 chinezen op de veelbelovende zonsopgang wachten. Voordat de zon op is, zijn we al compleet doorweekt van het zweet; de warmte is zo drukkend en de luchtvochtigheid is enorm. We worden beloond en de wolken trekken iets op. Het is zeker niet de mooiste zonsopgang maar om de tempel langzaam te zien ontstaan vanuit het donker is prachtig.
Ons guesthouse ligt vlakbij de tempels waardoor we voor het ontbijt even terugkeren. De staff bakt een heerlijk eitje en een pannenkoek waarna we helemaal klaar zijn voor een lange warme dag in Angkor. We hebben de luxe dat we een eigen tuktuk hebben voor de hele dag. Zo kunnen we onze tijd helemaal zelf indelen en beginnen we de dag dan ook bij de meest kleine tempels. Prachtig! Bijna alleen lopen we door de eeuwenoude tempels. Af toe zoeken we de schaduw op en proberen we ons voor te stellen hoe het eruit heeft gezien en vooral hoe deze immense tempels gebouwd zijn met man/dierkracht.
Na de kleinere tempels bezoeken we de boeddhistische bayon tempel welke imposant is door de vele gezichten. Alle 54 torens hebben 4 gezichten. Als laatst bezoeken we het grote Angkor Wat. Wat een bouwwerken! Met een bezweet lijf en een hoofd vol indrukken verlaten we het tempelcomplex en belonen we onszelf met koud bier en loempia's :)

We hebben besloten om een dagje langer te blijven in Siem Reap waardoor we de floating villages kunnen bezoeken bij het tonle sap meer. 5 jaar geleden heb ik deze drijvende dorpen gezien tijdens mijn bootreis van de hoofdstad naar Batambang. Wij kunnen vanwege de lage waterstand de tocht niet maken dus gaan we met de tuktuk richting een boot welke ons deze dorpjes kan laten zien.
5 uur later zijn we, een illusie armer, weer terug bij het guesthouse. We hebben 3,5 uur in de tuktuk gehobbeld voor een dure bootreis waarbij niets te zien was... Blijkbaar zijn de dorpen er niet of in ieder geval daar niet. Jammer maar helaas. De tuktukrit laat wel haar indrukken achter. Zo verbazen wij ons over de marktkraampjes langs de weg. We komen 10 kraampjes tegen welke bamboe sticky rice-cake (zoete plakkerige rijst gebakken in een holle bamboestengel) verkopen, in de komende 20 minuten gevolgd door ongeveer 100 dezelfde kraampjes. Vol ongeloof rijden we langs de kraampjes, vrouwen die hier de hele dag in de brandende zon zitten (hun parasol heeft geen doek meer) en die echt niet kunnen rondkomen van de verkoop. Dit laat goed zien welke trieste gevolgen de zwarte geschiedenis van Cambodja met zich meebrengt. Tijdens de genocide onder het bewind van de rode Khmer zijn alle geleerden, leraren, monniken, meertalige en mensen uit de stad vermoord. Met als gevolg dat de kennis uitstierf en overdracht van kennis onmogelijk werd. De huidige Cambodjaanse bevolking (met de uitzonderingen daar gelaten) zijn niet innovatief, kunnen geen oorzaak-gevolg bedenken, kunnen niet rekenen en doen elkaar slechts na. We zien gelukkig wel dat de jongere generatie in de stad weer beter geschoold zijn en een betere toekomst bieden voor het land.
We zien het mooie platteland met kleine huisjes, rijstvelden en magere koeien als we terugrijden naar het guesthouse.

We verlaten Siem Reap om naar de hoofdstad te gaan, Phnom Penh. We reizen mee met het busje van het postkantoor die ook vandaag richting Phnom Penh rijdt. Na een koele en snelle rit naar Phnom Penh worden we opgehaald met de tuktuk en gaan naar het Royal Guesthouse (het enige royal aan dit verblijf is dat het in de straat van het paleis ligt maar verder is het eigenlijk niet om aan te gluren). Wel heel leuk om hier terug te zijn omdat dit een van mijn vaste verblijfplaatsen was tijdens mijn vorige reis. In Phnom Penh is de drukte nog vele malen erger dan in Siem Reap (incl al die uitlaatgassen). We eten gezellig aan de boulevard een hapje terwijl we naar een danslesje van de Cambodjaanse vrouwen kijken (soort zumba maar dan anders) en sluiten de dag af met een lekkere dorstlessende gintonic.

Vandaag zijn we naar de killingfields geweest, iets waar ik toch ene klein beetje tegenop zag na de vorige keer. Zo indrukwekkend dat je er een beetje van slag van bent maar een absolute must wanneer je Cambodja bezoekt. Met een goede en uitgebreide Nederlandse audiotour lopen we stil over het terrein waar duizenden Cambodjanen hun dood vonden. Op gruwelijke wijze zijn mannen vrouwen maar ook baby vermoord. Vele doorgeslagen en baby's tegen de bomen gegooid om kogels te besparen. Dit terwijl er luide muziek speelde om het geschreeuw te maskeren. We moeten opletten dat we niet op botten gaan staan en zien overal kleding in en aan de bomen. Het is zo voelbaar en zichtbaar dat deze tragedie nog zo vers is. We eindigen de audiotour bij de stupa, een herdenkgebouw waar in 17 lagen schedels geborgen zijn. Stil en beduusd verlaten we de killingfields.

Morgen onze laatste dag in Cambodja. We gaan naar het koninklijk paleis en bezoeken nog wat herkenbare plekken voordat we naar Vietnam vertrekken.