Op naar Vietnam
Door: Lianne
Blijf op de hoogte en volg Lianne
07 Augustus 2017 | Vietnam, Hoi An
De laatste dag in Cambodja bezoeken we wat herkenbare plekken van mij nadat we bij het koninklijk paleis zijn geweest. Mijn vorig bezoek aan het paleis viel wat tegen omdat er maar een heel klein deel open was ivm het overlijden van de koning. Nu mogen we wel alles bezoeken, de paleistuinen en gebouwen zijn mooi maar slecht onderhouden. Na het paleis scoren we koude schalen fruit bij de supermarkt (0.37 cent voor een halve kilo), lopen we door de central market en gaan we naar het postkantoor. Postkantoren zijn vaak gebouwen die mijn aandacht trekken. Vaak mooie hoge gebouwen met een statige hal en nog vol bedrijvigheid. We kopen een postzegel en sturen een kaartje naar huis. Het zou 3-4 weken moeten duren.. Via de markt (waar je neus spontaan stopt met de luchttoevoer vanwege de immense rottingslucht, scooters door de 40 cm brede paden rijden en Michel gebukt moet lopen omdat de parasols te laag staan afgesteld) lopen we naar de boulevard. We sluiten de dag af met de laatste Cambodjaanse gerechten, voor mij een lekkere amok (klein stoofpotje van kip/vis met groente, kruiden en kokosmelk).
Woensdag worden we bij het guesthouse opgehaald en vertrekken we naar Vietnam. De busrit duurt 6.5 uur en ook hier moeten we lopend grens over. En waarom?? Geen idee! We geven ons paspoort aan de jongen van de busmaatschappij en die haalt een stempel bij het kantoor. Vervolgens worden onze tassen uit de bus gedonderd en moeten we lopend de grens over door metaaldetectors die uitstaan en krijgen we ons paspoort weer terug zonder een ambtenaar te hebben gezien...
Wat direct opvalt als we Ho Chi Minh City (HCM, oftewel het voormalig Saigon) rijden is dat de wegen beter zijn en er keurige afzetting tussen is. De straten en de winkeltjes zijn opgeruimd en de stoepen zijn leeg (geen complete vuilnisbelt). Wel is ook hier overal eten te koop. Kraampjes op fietsen, brommers, manden op schouders en karren vol etenswaar. Het verkeer is chaotisch. Het is er zo druk dat de kruispunten altijd vol staan. Als jij groen hebt moet de rest van het verkeer die twee minuten geleden groen hadden nog beginnen met oversteken. We worden afgezet in de stad en hebben onze regenjassen al aan. Gelukkig stopt er snel een taxi die ons naar het hotel brengt waar we eerst schrikken want het hotel is leeg en nog in aanbouw. Gelukkig is er om de hoek een ingang en stappen we het nieuwe hotel in. We hebben een mooie kamer met mooie badkamer (eindelijk, jeej!). We hebben honger want onderweg durfde we niet te eten (dezelfde rottingslucht als op de markt) en vertrekken we direct naar Nguyen Hue Street. Volgens vrienden moet hier een lekkere "eetflat" zijn. Het is een hele brede straat met wandelboulevard welke is omringd door dure hotels en winkelketens. De eetflat valt direct op. Alle balkonnetjes hebben een restaurantnaam en we kiezen er een uit. Geen hele beste keuze blijkt achteraf. Het bier is werkelijker niet te drinken en het eten valt tegen. We drinken een koffie bij een ander tentje welke zalig is. Vietnam staat bekend om goede koffie en laat dat nou juist aan ons besteed zijn!
De volgende ochtend start met het ontbijt op het dak (jammer, weer alleen toast en de volledig Vietnamese keuken met rijst, noedelsoep en saté). We zwemmen wat op het dakterras met uitzicht op de stad (ik begin eindelijk aan mijn ereader) en in de middag gaan we de stad in. De replica van de notredam wordt gerenoveerd en kunnen we alleen van buiten zien, we gaan naar het postkantoor (heel mooi met oude Franse telegraafkaarten) en langs het gemeentemuseum met standbeeld van Ho Chi minh. We zitten lekker aan de boulevard en gaan dan richting hotel waar een winkelcentrum ligt met kraampjes. Het concept van een hal met allerlei kraampjes kende ik van eerdere reizen en dat is zo leuk. Je besteld bij het kraampje wat je lekker lijkt en neemt plaats bij de gemeenschappelijke zitjes. We eten heerlijk en gaan vroeg naar bed want morgen gaan we naar de cu chi tunnels!
Al vroeg worden we opgehaald en na lang wachten (om iedereen lopend door de stad op te halen) vertrekken we met een slecht Engels sprekende gids naar de cu chi tunnels welke zich 1.5 uur buiten de stad bevinden. We krijgen een rondleiding van 2 uur bij de tunnels. De rondleiding start met een communistisch filmpje en wordt gevolgd door een tour met eveneens niet echt objectieve informatie. Ze vertellen graag dat ze de Amerikanen te slim zijn afgeweest en de oorlog hebben gewonnen. Langdradige verhalen en wij zijn er nu wel achter dat wij niet de types zijn om in een georganiseerde tour mee te gaan. Halverwege kun je schieten wat een naar geluid geeft bij de tunnels. Michel is een deel van de tunnel is gegaan tot hij niet verder kon (het wordt smaller en smaller totdat er alleen mensen mt Vietnamese bouw in kunnen). Ik heb dit rondje overgeslagen omdat ik niet zo best tegen kleine ruimtes kan. Nadat we weer naar de stad zijn gereden worden we afgezet bij het war museum. Een museum vol met foto's en propaganda van de oorlog. De foto's zijn heftig maar geven een beeld bij de verhalen. De gevolgen van de napalm worden weergegeven en er liggen zelfs foetussen op sterk water met aangeboren afwijkingen als gevolg van de napalm. We laten alles bezinken met een kop koffie en genieten bij het hotel nog even van het zwembad met nachtelijk uitzicht op de stad.
Zaterdag vliegen we naar Da Nang, waarna we naar Hoi An rijden. Tijdens volle maan is hier het lichtfestival wat inhoudt dat alle straatverlichting uitgaat en de straten worden verlicht door lampionnen. We zijn benieuwd want we zijn hier (toevallig) met volle maan. Ons hotel ligt aan de rivier en we hebben een schattige kamer, rode wijn ligt klaar voor de honeymoon en we hebben een balkon met uitzicht op de rivier. Nadat we een hapje hebben gegeten (heerlijke noedelsoep en ja, zelfs met stokjes gegeten) lopen we naar het centrum. Wat een kilometer zou zijn, lijkt ons een heel stuk meer maar we merken dat we de goede richting inlopen.We zien wat kaarsjes in de rivier en steeds meer lampionnen. Als we eenmaal aangekomen zijn bij het centrum zijn alle lichtgele oude Franse pandjes verlicht door lampionnen, zijn er veel bootjes in het water en laat iedereen kaarsjes in de rivier. Het is een schattig gezicht en ook wij laten een kaarsje de rivier in. De vele leuke winkeltjes die we zien besluiten we morgen te bekijken. We drinken een lokaal biertje (Larue) en lopen terug.
De volgende ochtend krijgen we (eindelijk) een lekker ontbijt met verse broodjes en fruit. We luieren wat en na de lunch gaan we (dit maal op de fiets) naar het centrum om een souvenir te scoren. En dat is gelukt! We hebben vier mooie schaaltjes met lepels gekocht en vele leuke winkeltjes bezocht. Beetje jammer dat het 40 graden was en de druppels zweet letterlijk aan ons neus hingen :)
Savonds eten we naast het hotel een heerlijk maaltijd. Loempia's en verse loempia's die we vouwen met warm rundvlees erin, kip met cashewnoten en een lekkere curry (die er door de groene kotskleur niet heel smakelijk uitzag maar het gelukkig wel was).
Na wat wasjes en verweekte handen kijken we op het balkon naar een enorme tropische storm en gaan we lekker slapen. Morgen worden onze kookkunst een beetje bijgeschaafd!
Woensdag worden we bij het guesthouse opgehaald en vertrekken we naar Vietnam. De busrit duurt 6.5 uur en ook hier moeten we lopend grens over. En waarom?? Geen idee! We geven ons paspoort aan de jongen van de busmaatschappij en die haalt een stempel bij het kantoor. Vervolgens worden onze tassen uit de bus gedonderd en moeten we lopend de grens over door metaaldetectors die uitstaan en krijgen we ons paspoort weer terug zonder een ambtenaar te hebben gezien...
Wat direct opvalt als we Ho Chi Minh City (HCM, oftewel het voormalig Saigon) rijden is dat de wegen beter zijn en er keurige afzetting tussen is. De straten en de winkeltjes zijn opgeruimd en de stoepen zijn leeg (geen complete vuilnisbelt). Wel is ook hier overal eten te koop. Kraampjes op fietsen, brommers, manden op schouders en karren vol etenswaar. Het verkeer is chaotisch. Het is er zo druk dat de kruispunten altijd vol staan. Als jij groen hebt moet de rest van het verkeer die twee minuten geleden groen hadden nog beginnen met oversteken. We worden afgezet in de stad en hebben onze regenjassen al aan. Gelukkig stopt er snel een taxi die ons naar het hotel brengt waar we eerst schrikken want het hotel is leeg en nog in aanbouw. Gelukkig is er om de hoek een ingang en stappen we het nieuwe hotel in. We hebben een mooie kamer met mooie badkamer (eindelijk, jeej!). We hebben honger want onderweg durfde we niet te eten (dezelfde rottingslucht als op de markt) en vertrekken we direct naar Nguyen Hue Street. Volgens vrienden moet hier een lekkere "eetflat" zijn. Het is een hele brede straat met wandelboulevard welke is omringd door dure hotels en winkelketens. De eetflat valt direct op. Alle balkonnetjes hebben een restaurantnaam en we kiezen er een uit. Geen hele beste keuze blijkt achteraf. Het bier is werkelijker niet te drinken en het eten valt tegen. We drinken een koffie bij een ander tentje welke zalig is. Vietnam staat bekend om goede koffie en laat dat nou juist aan ons besteed zijn!
De volgende ochtend start met het ontbijt op het dak (jammer, weer alleen toast en de volledig Vietnamese keuken met rijst, noedelsoep en saté). We zwemmen wat op het dakterras met uitzicht op de stad (ik begin eindelijk aan mijn ereader) en in de middag gaan we de stad in. De replica van de notredam wordt gerenoveerd en kunnen we alleen van buiten zien, we gaan naar het postkantoor (heel mooi met oude Franse telegraafkaarten) en langs het gemeentemuseum met standbeeld van Ho Chi minh. We zitten lekker aan de boulevard en gaan dan richting hotel waar een winkelcentrum ligt met kraampjes. Het concept van een hal met allerlei kraampjes kende ik van eerdere reizen en dat is zo leuk. Je besteld bij het kraampje wat je lekker lijkt en neemt plaats bij de gemeenschappelijke zitjes. We eten heerlijk en gaan vroeg naar bed want morgen gaan we naar de cu chi tunnels!
Al vroeg worden we opgehaald en na lang wachten (om iedereen lopend door de stad op te halen) vertrekken we met een slecht Engels sprekende gids naar de cu chi tunnels welke zich 1.5 uur buiten de stad bevinden. We krijgen een rondleiding van 2 uur bij de tunnels. De rondleiding start met een communistisch filmpje en wordt gevolgd door een tour met eveneens niet echt objectieve informatie. Ze vertellen graag dat ze de Amerikanen te slim zijn afgeweest en de oorlog hebben gewonnen. Langdradige verhalen en wij zijn er nu wel achter dat wij niet de types zijn om in een georganiseerde tour mee te gaan. Halverwege kun je schieten wat een naar geluid geeft bij de tunnels. Michel is een deel van de tunnel is gegaan tot hij niet verder kon (het wordt smaller en smaller totdat er alleen mensen mt Vietnamese bouw in kunnen). Ik heb dit rondje overgeslagen omdat ik niet zo best tegen kleine ruimtes kan. Nadat we weer naar de stad zijn gereden worden we afgezet bij het war museum. Een museum vol met foto's en propaganda van de oorlog. De foto's zijn heftig maar geven een beeld bij de verhalen. De gevolgen van de napalm worden weergegeven en er liggen zelfs foetussen op sterk water met aangeboren afwijkingen als gevolg van de napalm. We laten alles bezinken met een kop koffie en genieten bij het hotel nog even van het zwembad met nachtelijk uitzicht op de stad.
Zaterdag vliegen we naar Da Nang, waarna we naar Hoi An rijden. Tijdens volle maan is hier het lichtfestival wat inhoudt dat alle straatverlichting uitgaat en de straten worden verlicht door lampionnen. We zijn benieuwd want we zijn hier (toevallig) met volle maan. Ons hotel ligt aan de rivier en we hebben een schattige kamer, rode wijn ligt klaar voor de honeymoon en we hebben een balkon met uitzicht op de rivier. Nadat we een hapje hebben gegeten (heerlijke noedelsoep en ja, zelfs met stokjes gegeten) lopen we naar het centrum. Wat een kilometer zou zijn, lijkt ons een heel stuk meer maar we merken dat we de goede richting inlopen.We zien wat kaarsjes in de rivier en steeds meer lampionnen. Als we eenmaal aangekomen zijn bij het centrum zijn alle lichtgele oude Franse pandjes verlicht door lampionnen, zijn er veel bootjes in het water en laat iedereen kaarsjes in de rivier. Het is een schattig gezicht en ook wij laten een kaarsje de rivier in. De vele leuke winkeltjes die we zien besluiten we morgen te bekijken. We drinken een lokaal biertje (Larue) en lopen terug.
De volgende ochtend krijgen we (eindelijk) een lekker ontbijt met verse broodjes en fruit. We luieren wat en na de lunch gaan we (dit maal op de fiets) naar het centrum om een souvenir te scoren. En dat is gelukt! We hebben vier mooie schaaltjes met lepels gekocht en vele leuke winkeltjes bezocht. Beetje jammer dat het 40 graden was en de druppels zweet letterlijk aan ons neus hingen :)
Savonds eten we naast het hotel een heerlijk maaltijd. Loempia's en verse loempia's die we vouwen met warm rundvlees erin, kip met cashewnoten en een lekkere curry (die er door de groene kotskleur niet heel smakelijk uitzag maar het gelukkig wel was).
Na wat wasjes en verweekte handen kijken we op het balkon naar een enorme tropische storm en gaan we lekker slapen. Morgen worden onze kookkunst een beetje bijgeschaafd!
-
07 Augustus 2017 - 08:01
Jolanda:
Wat een leuk verslag weer!!! Ben ontzettend benieuwd naar de foto's!! -
07 Augustus 2017 - 08:01
Jolanda:
Wat een leuk verslag weer!!! Ben ontzettend benieuwd naar de foto's!! -
07 Augustus 2017 - 08:01
Jolanda:
Wat een leuk verslag weer!!! Ben ontzettend benieuwd naar de foto's!! -
07 Augustus 2017 - 08:04
Corina:
Prachtig verhaal weer. Ik ruik en voel alles een beetje mee -
07 Augustus 2017 - 08:35
Lydia:
leuk om te lezen allemaal. Volgens mij een enorme chaos dat verkeer daar.
-
07 Augustus 2017 - 10:10
Michel Smit:
Heerlijk om te lezen. Echt heel leuk zo op de hoogte te worden gehouden. -
07 Augustus 2017 - 11:15
Manouk:
Wat leuk om te lezen! Wat een indrukken weer.
Geniet!! -
07 Augustus 2017 - 23:26
Harry:
Leuk verhaal weer "Jantje"! Ik zie het allemaal helemaal voor me -
09 Augustus 2017 - 19:49
Joke--willem:
Dat was weer een mooi verslag .jullie maken wel veel mee (hele ervaring zo een markt ) -
10 Augustus 2017 - 16:47
Marieke :
O wat een heerlijk verhaal weer. Een en al herkenning! Super leuk. Klinkt alsof jullie er echt van genieten iig een hoop lol hebben. Blijven toch ook lale menslen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
