Karaoke, spinnen, geld inzamelen en de jungle
Door: Lianne
Blijf op de hoogte en volg Lianne
20 November 2012 | Cambodja, Phnom-Penh
Soe Sedy/Hallo lieve lezers van mijn blog,
Het tweede verslag..
Afsluiting van de cultuurweek
Na het concert in het Kantha Bopha ziekenhuis in Siem Reap hebben we de volgende dag een bezoek gebracht aan Cultural Village. Een park waar de culturele aspecten van Cambodja werden getoond. We hebben hier een zogenaamde bruiloft bijgewoond maar het was allemaal erg nep en niet te volgen dus cultural village was geen succes haha.
Om de week af te sluiten moesten we weer in Phnom Penh zijn en moesten we weer met de bus 7 uur terugreizen. De heenreis was lang maar wel te doen maar terug… Mijn hemel wat een helse tocht! De reis heeft 8 uur geduurd, geen airco dus 40 graden, allemaal stinkende cambodjanen met smerig eten en wij achterin de bus opgepropt als dieren. Ik heb 3 uur in het gangpad boven de hete motor gezeten en dan denk je blij te zijn met een stop. Ook die stelde helaas teleur..vieze gaten als wc en vieze kraampjes met eten. Maar eenmaal in PP aangekomen kregen we letterlijk en figuurlijk een geschenk uit de hemel: REGEN! En niet zo’n klein beetje ook. Echte een tropische regenbui met enorme flitsen en onweer, maar een beetje afkoeling konden we wel gebruiken Enig nadeel had het wel want bereik, wifi en stroom is er dan de komende uren niet meer en wederom moeten de stroomkabels weer op middeleeuwse wijze gerepareerd worden.
Voor de laatste dag van de cultuurweek stond het Royal Palace op het programma samen met de markt en… Karaoke!! Het Royal Palace was niet heel bijzonder. Een groot deel en het mooiste deel van het paleis was afgesloten omdat de koning daar ligt opgebaard. De delen die we wel mochten zien moesten we gekleed betreden (lange mouwen en een lange broek). Binnenkort is de opgebaarde koning wel te zien maar eerst moeten alle belangrijke mensen daar langs. Buiten is op schermen wel de kist te zien en de ceremonies die worden gehouden.
Op de markt hebben we onze ogen uitgekeken en wat een stank! Ik ben al op mijn voornemen terugkomen want ik kreeg honger maar als je op die markt loopt dan wil je echt niets meer in Cambodja eten. Allemaal eenden, varkenskoppen en snuiten opgestapeld. Vrouwen die op de grond zitten tussen alle vissekoppen. En dan de gewone kraampjes. De Cambodjaanse verkopers zien natuurlijk dat de toerist bent en kennen dan 1 zin die ze op een vreselijk monotome manier roepen: Onlyyy Onnneee Doolllaaaarr miss. Dat zinnetje kan ik nu al niet meer horen
En toen brak de karaoke avond aan. Eigenlijk kan ik niet beschrijven hoe dat was maar ik zal mijn best doen. In ieder geval heb ik blauw gelegen van het lachen. In eerste instantie had ik zo mijn twijfels bij een karaokeavond maar goed een gezellig feestje ben ik altijd wel voor in. We kwamen met de groep samen met onze gids en alle tuktukdrivers aan bij de feesttent. Er zit een discotheek maar ook privézaaltjes waar wij er eentje van hadden gereserveerd. Het lachen begon al bij binnenkomst, het leek net een bordeel. Allemaal rode fluwelen muren, een grote tv en rondom banken. De Cambodjanen gingen van start. Ik vind veel multiculti muziek mooi maar Cambodjaanse muziek is echt vreselijk, laat staan als ze dan ook nog vals door een karaokeset zingen en de volumeknop op zijn hardst staat. En daarna verwachtingsvolle blikken onze kant op. Zit je dan, niemand die wil beginnen en allemaal starende Cambodjanen. Dus jullie raden het al..ik ben maar begonnen. De Spice Girls heb ik zo vaak gezongen dat dat wel moest lukken en.. het is gelukt haha!! Na mijn “geweldige aftrap” volgde een vreselijk grappige avond en na een paar uur was het tijd geworden om ons door de beschonken tuktukdrivers thuis te laten brengen.
1e week stage/voorbereidingen voor het echte werk
Zoals jullie allemaal inmiddels hebben begrepen (ik weet zeker dat jullie het hebben begrepen want er is heel lief door veel van jullie gedoneerd) zijn Marieke en ik deze week aan ons nieuwe project begonnen. Wij gaan in 2 verschillende dorpen lessen/voorlichtingen geven over hygiëne. Het was ons opgevallen dat jonge volwassenen een slecht gebit hebben, kinderen vies zijn en overal plassen. Wij hebben na ons teleurstellende verloskundeproject op dit alledaags probleem gestort. Om te beginnen met geld inzamelen. Waar haal je in hemelsnaam in zo’n korte tijd geld op terwijl je aan de andere kant van de wereld zit?: Social Media! Allebei een redelijk grote kennissen en vriendengroep die we massaal gespamd hebben via internet. De berichten via email, waarbenjij en facebook hebben een super resultaat gehad.
Jullie mogen best weten dat het enorm goed doet als je vrienden en kennissen zo met je meeleven, lieve reacties sturen, geld overmaken en zelf inzamelacties starten! Dankzij alle steun hebben Marieke en ik goed inkopen kunnen doen en ons kunnen voorbereiden op de eerste week werken in Battambang (hier gaan we heen na de jungle). We hebben gekocht: 216 setjes van een tandeborstel, tandpasta en een beker / 120 setjes van een stuk zeep met een handdoek / 500 snoepjes / 6 mooie posters op zeil / 2x160 kleurplaten en krijtjes / 120 kammen en 48 luizenkammen. Het luizenproject is erbij gekomen want in Battambang gaan we ook naar een weeshuis waar alle kinderen luizen hebben. We gaan hier voorlichting over geven en we gaan hier luizenpluizen Dus al dus.. de eerste inkopen voor het eerste dorp zijn dus geslaagd!
De laatste avond hebben we gegeten bij het restaurant dat gerund word door docenten die straatkinderen opleiden tot kok en ober e.d. En dan staat er tarantula op het menu. Dan ben je in Azie. Dan ben je nieuwsgierig. En dan bestel je dat.. De foto staat op facebook. We hebben meneer Spin eerst nog even levend mogen ontmoeten en daarna lag hij met 2 van zijn vrienden op mijn bord. De pootjes waren knapperig en een soort gebakken takjes maar zijn lichaam was wel echt lekker. Alles wat we niet kennen noemen we kip maar daar proefde het niet echt naar, meer een beetje tussen garnaal en rundvlees (snappen jullie het??haha). In ieder geval ben ik weer een ervaring rijker.
De jungletocht
Na een week van voorbereidingen, inkopen doen en knutselen zijn we weer naar Siem Reap gegaan om de volgende dag vroeg te vertrekken naar de jungle. Met een busje zijn we afgezet in een National park bij Siem Reap. Vanuit hier begon de tocht die 3 dagen zou gaan duren. De eerste dag was echt vreselijk! We hebben 2 uur gelopen in de zon door de rijstvelden om bij de berg te komen en toen dacht ik dat ik het ergste had gehad maar dat was slechts het begin. Toen met een zware rugtas 2 uur lang de berg op, heel steil en over gladde takken en rotsen. En dat alles in een tropisch regenwoud klimaat. Ik heb echt nog nooit zo gezweet en wist ook niet dat zweet op zoveel plekken uit je lichaam kan komen! Ik heb ruim 4 liter water gedronken en alles eruit gezweet. Wegens de modderpaden zijn we door een soort koeienkar het laatste stuk gebracht. Dan denk je wat gewend te zijn met rijden op onverharde wegen maar door de modder en helemaal op zijn kant rijden was toch wel even spannend.
De kar bracht ons bij een homestay. We overnachtte met z’n 16e in een hele grote hut waar we lekker te eten (tomaten gevuld met vlees en natuurlijk rijst) kregen en een luxe badkamer hadden (hieronder versta een bak met schoon water en een emmer en een hangwc > jaja je stelt je wensen bij na 2 weken Cambodja). Ik zat er echt een beetje doorheen. Ik had de klim heel zwaar gevonden (mede omdat we het tempo van de boswachter aan moesten houden) en moest toen op de grond slapen. Ik had echt zoveel spijt dat ik hieraan was begonnen maargoed. Ik heb wel geslapen toen en de volgende dag was de tocht veel beter gegaan en de top gehaald En de waterval waar we de dag eindigden maakte een heleboel goed! Wat een gaaf gezicht en zo cool om naast een inmense waterval te zwemmen. Ik heb er zelfs onder gestaan en we hebben in open hutjes naast de waterval geslapen. Het is dat de lokatie perfect is anders was ik in huilen uitgebarsten. Heel knus een potje kaarten voor het slapen gaan en dan de volgende morgen douchen in de waterval.
Op de laatste dag was de groep inmiddels gehalveerd maar we hebben we voet van de berg weer gehaald. Ik was best een beetje trots dat ik de hele tocht heb uitgelopen en dat met nog een hele zware rugzak en natte schoenen (geen blaren dankzij mijn goed ingelopen oude hardloopschoenen en lekkere zwitsel talkpoeder). De zware rugzak heeft wel heel de groep profijt van gehad want tja.. Zusters Marieke en Lianne hebben een zak vol voedsel met suiker, met zout en overleefkoekjes van de Bever, uitgebreide Ehbotassen, tape om je schoenen te plakken, naaigaren, medicijnen en noem het maar op…
Nu moe maar zeker voldaan mijn bed in (jeej een echt bed) en morgen om 5.30 op want om 6 uur ga ik met de boot (een naar zeggen prachtige bootreis) naar mijn volgende bestemming: Battambang. Dit is het eerste dorp waar ik ga werken en wat op het arme platteland is. Ik heb er zin in en ik hoop jullie over (iets meer) 2 weken mijn verhaal te kunnen vertellen en foto’s te kunnen laten zien van de eindbestemming van jullie sponsorgeld.
Kus uit Cambodja,
Lianne
Het tweede verslag..
Afsluiting van de cultuurweek
Na het concert in het Kantha Bopha ziekenhuis in Siem Reap hebben we de volgende dag een bezoek gebracht aan Cultural Village. Een park waar de culturele aspecten van Cambodja werden getoond. We hebben hier een zogenaamde bruiloft bijgewoond maar het was allemaal erg nep en niet te volgen dus cultural village was geen succes haha.
Om de week af te sluiten moesten we weer in Phnom Penh zijn en moesten we weer met de bus 7 uur terugreizen. De heenreis was lang maar wel te doen maar terug… Mijn hemel wat een helse tocht! De reis heeft 8 uur geduurd, geen airco dus 40 graden, allemaal stinkende cambodjanen met smerig eten en wij achterin de bus opgepropt als dieren. Ik heb 3 uur in het gangpad boven de hete motor gezeten en dan denk je blij te zijn met een stop. Ook die stelde helaas teleur..vieze gaten als wc en vieze kraampjes met eten. Maar eenmaal in PP aangekomen kregen we letterlijk en figuurlijk een geschenk uit de hemel: REGEN! En niet zo’n klein beetje ook. Echte een tropische regenbui met enorme flitsen en onweer, maar een beetje afkoeling konden we wel gebruiken Enig nadeel had het wel want bereik, wifi en stroom is er dan de komende uren niet meer en wederom moeten de stroomkabels weer op middeleeuwse wijze gerepareerd worden.
Voor de laatste dag van de cultuurweek stond het Royal Palace op het programma samen met de markt en… Karaoke!! Het Royal Palace was niet heel bijzonder. Een groot deel en het mooiste deel van het paleis was afgesloten omdat de koning daar ligt opgebaard. De delen die we wel mochten zien moesten we gekleed betreden (lange mouwen en een lange broek). Binnenkort is de opgebaarde koning wel te zien maar eerst moeten alle belangrijke mensen daar langs. Buiten is op schermen wel de kist te zien en de ceremonies die worden gehouden.
Op de markt hebben we onze ogen uitgekeken en wat een stank! Ik ben al op mijn voornemen terugkomen want ik kreeg honger maar als je op die markt loopt dan wil je echt niets meer in Cambodja eten. Allemaal eenden, varkenskoppen en snuiten opgestapeld. Vrouwen die op de grond zitten tussen alle vissekoppen. En dan de gewone kraampjes. De Cambodjaanse verkopers zien natuurlijk dat de toerist bent en kennen dan 1 zin die ze op een vreselijk monotome manier roepen: Onlyyy Onnneee Doolllaaaarr miss. Dat zinnetje kan ik nu al niet meer horen
En toen brak de karaoke avond aan. Eigenlijk kan ik niet beschrijven hoe dat was maar ik zal mijn best doen. In ieder geval heb ik blauw gelegen van het lachen. In eerste instantie had ik zo mijn twijfels bij een karaokeavond maar goed een gezellig feestje ben ik altijd wel voor in. We kwamen met de groep samen met onze gids en alle tuktukdrivers aan bij de feesttent. Er zit een discotheek maar ook privézaaltjes waar wij er eentje van hadden gereserveerd. Het lachen begon al bij binnenkomst, het leek net een bordeel. Allemaal rode fluwelen muren, een grote tv en rondom banken. De Cambodjanen gingen van start. Ik vind veel multiculti muziek mooi maar Cambodjaanse muziek is echt vreselijk, laat staan als ze dan ook nog vals door een karaokeset zingen en de volumeknop op zijn hardst staat. En daarna verwachtingsvolle blikken onze kant op. Zit je dan, niemand die wil beginnen en allemaal starende Cambodjanen. Dus jullie raden het al..ik ben maar begonnen. De Spice Girls heb ik zo vaak gezongen dat dat wel moest lukken en.. het is gelukt haha!! Na mijn “geweldige aftrap” volgde een vreselijk grappige avond en na een paar uur was het tijd geworden om ons door de beschonken tuktukdrivers thuis te laten brengen.
1e week stage/voorbereidingen voor het echte werk
Zoals jullie allemaal inmiddels hebben begrepen (ik weet zeker dat jullie het hebben begrepen want er is heel lief door veel van jullie gedoneerd) zijn Marieke en ik deze week aan ons nieuwe project begonnen. Wij gaan in 2 verschillende dorpen lessen/voorlichtingen geven over hygiëne. Het was ons opgevallen dat jonge volwassenen een slecht gebit hebben, kinderen vies zijn en overal plassen. Wij hebben na ons teleurstellende verloskundeproject op dit alledaags probleem gestort. Om te beginnen met geld inzamelen. Waar haal je in hemelsnaam in zo’n korte tijd geld op terwijl je aan de andere kant van de wereld zit?: Social Media! Allebei een redelijk grote kennissen en vriendengroep die we massaal gespamd hebben via internet. De berichten via email, waarbenjij en facebook hebben een super resultaat gehad.
Jullie mogen best weten dat het enorm goed doet als je vrienden en kennissen zo met je meeleven, lieve reacties sturen, geld overmaken en zelf inzamelacties starten! Dankzij alle steun hebben Marieke en ik goed inkopen kunnen doen en ons kunnen voorbereiden op de eerste week werken in Battambang (hier gaan we heen na de jungle). We hebben gekocht: 216 setjes van een tandeborstel, tandpasta en een beker / 120 setjes van een stuk zeep met een handdoek / 500 snoepjes / 6 mooie posters op zeil / 2x160 kleurplaten en krijtjes / 120 kammen en 48 luizenkammen. Het luizenproject is erbij gekomen want in Battambang gaan we ook naar een weeshuis waar alle kinderen luizen hebben. We gaan hier voorlichting over geven en we gaan hier luizenpluizen Dus al dus.. de eerste inkopen voor het eerste dorp zijn dus geslaagd!
De laatste avond hebben we gegeten bij het restaurant dat gerund word door docenten die straatkinderen opleiden tot kok en ober e.d. En dan staat er tarantula op het menu. Dan ben je in Azie. Dan ben je nieuwsgierig. En dan bestel je dat.. De foto staat op facebook. We hebben meneer Spin eerst nog even levend mogen ontmoeten en daarna lag hij met 2 van zijn vrienden op mijn bord. De pootjes waren knapperig en een soort gebakken takjes maar zijn lichaam was wel echt lekker. Alles wat we niet kennen noemen we kip maar daar proefde het niet echt naar, meer een beetje tussen garnaal en rundvlees (snappen jullie het??haha). In ieder geval ben ik weer een ervaring rijker.
De jungletocht
Na een week van voorbereidingen, inkopen doen en knutselen zijn we weer naar Siem Reap gegaan om de volgende dag vroeg te vertrekken naar de jungle. Met een busje zijn we afgezet in een National park bij Siem Reap. Vanuit hier begon de tocht die 3 dagen zou gaan duren. De eerste dag was echt vreselijk! We hebben 2 uur gelopen in de zon door de rijstvelden om bij de berg te komen en toen dacht ik dat ik het ergste had gehad maar dat was slechts het begin. Toen met een zware rugtas 2 uur lang de berg op, heel steil en over gladde takken en rotsen. En dat alles in een tropisch regenwoud klimaat. Ik heb echt nog nooit zo gezweet en wist ook niet dat zweet op zoveel plekken uit je lichaam kan komen! Ik heb ruim 4 liter water gedronken en alles eruit gezweet. Wegens de modderpaden zijn we door een soort koeienkar het laatste stuk gebracht. Dan denk je wat gewend te zijn met rijden op onverharde wegen maar door de modder en helemaal op zijn kant rijden was toch wel even spannend.
De kar bracht ons bij een homestay. We overnachtte met z’n 16e in een hele grote hut waar we lekker te eten (tomaten gevuld met vlees en natuurlijk rijst) kregen en een luxe badkamer hadden (hieronder versta een bak met schoon water en een emmer en een hangwc > jaja je stelt je wensen bij na 2 weken Cambodja). Ik zat er echt een beetje doorheen. Ik had de klim heel zwaar gevonden (mede omdat we het tempo van de boswachter aan moesten houden) en moest toen op de grond slapen. Ik had echt zoveel spijt dat ik hieraan was begonnen maargoed. Ik heb wel geslapen toen en de volgende dag was de tocht veel beter gegaan en de top gehaald En de waterval waar we de dag eindigden maakte een heleboel goed! Wat een gaaf gezicht en zo cool om naast een inmense waterval te zwemmen. Ik heb er zelfs onder gestaan en we hebben in open hutjes naast de waterval geslapen. Het is dat de lokatie perfect is anders was ik in huilen uitgebarsten. Heel knus een potje kaarten voor het slapen gaan en dan de volgende morgen douchen in de waterval.
Op de laatste dag was de groep inmiddels gehalveerd maar we hebben we voet van de berg weer gehaald. Ik was best een beetje trots dat ik de hele tocht heb uitgelopen en dat met nog een hele zware rugzak en natte schoenen (geen blaren dankzij mijn goed ingelopen oude hardloopschoenen en lekkere zwitsel talkpoeder). De zware rugzak heeft wel heel de groep profijt van gehad want tja.. Zusters Marieke en Lianne hebben een zak vol voedsel met suiker, met zout en overleefkoekjes van de Bever, uitgebreide Ehbotassen, tape om je schoenen te plakken, naaigaren, medicijnen en noem het maar op…
Nu moe maar zeker voldaan mijn bed in (jeej een echt bed) en morgen om 5.30 op want om 6 uur ga ik met de boot (een naar zeggen prachtige bootreis) naar mijn volgende bestemming: Battambang. Dit is het eerste dorp waar ik ga werken en wat op het arme platteland is. Ik heb er zin in en ik hoop jullie over (iets meer) 2 weken mijn verhaal te kunnen vertellen en foto’s te kunnen laten zien van de eindbestemming van jullie sponsorgeld.
Kus uit Cambodja,
Lianne
-
20 November 2012 - 16:37
Harry:
Hoi Jantje,
Wat een heerlijke verhalen zeg, maar ook afzien.
Nou meid, heel erg veel sterkte daar en veel plezier.
Het si hier koud en soms nat dus........
Dikke kus -
20 November 2012 - 16:52
Manouk :
Hee zussie,
Jeetje wat maak jij veel mee. Wat klinkt het indrukwekkend en gaaf maar ook wel vermoeiend! Je schrijft het echt super, heel leuk om te lezen! En gelukkig heb je wel 4 liter water gedronken , zal mama blij mee zijn om te horen haha ;). En dan dat verhaal met die spin, dapper hoor haha.
Nog veel plezier en succes en we houden contact.
Ik ben trots op je ! Dikke kus xxxx -
20 November 2012 - 18:37
Michel:
Lieve Lianne,
Als je geen verloskundige wordt kan je altijd schrijver worden. Wat schrijf je mooi, Wat indrukwekkend... wat een belevenis. Heel veel liefs van je vader -
20 November 2012 - 18:37
Michel:
Lieve Lianne,
Als je geen verloskundige wordt kan je altijd schrijver worden. Wat schrijf je mooi, Wat indrukwekkend... wat een belevenis. Heel veel liefs van je vader -
20 November 2012 - 18:51
Corina:
Lieve Lianne,
Wat heerlijk om alles zo uitgebreid te kunnen lezen. Ik vind het niet zo gek dat je nu moe bent!! Nu komen er weer 2 spannende weken aan. Heel veel succes met jullie project en we appen,sms,n of skype wanneer dit weer kan.
Dikke kussen xxxxxx
Mama -
20 November 2012 - 21:05
Bernadet:
Hhahah geweldig verhaal, wat een belevenis en doorzetting.Super hoor!
Succes met je project ,gaat vast goed komen ,
Liefs Bernadette
-
20 November 2012 - 21:48
Jolanda:
Hee nicht, we zijn trots op je! Wat ben jij een bikkel zeg. Barre tochten, stinkende mensen, spinnen eten, karaoke en nu op ontluismissie. Veel succes en ook veel plezier met alles.
Liefs Ed & Jolanda -
20 November 2012 - 21:48
Jolanda:
Hee nicht, we zijn trots op je! Wat ben jij een bikkel zeg. Barre tochten, stinkende mensen, spinnen eten, karaoke en nu op ontluismissie. Veel succes en ook veel plezier met alles.
Liefs Ed & Jolanda -
20 November 2012 - 22:02
Tim:
Heeey nichie! Wat een gaaf verhaal zeg. Lijkt me supergaaf om mee te maken, zo'n jungletocht, en dan vooral het slapen en zwemmen bij de waterval, en die spin eten. Veel succes met je Colgate-project haha. Stralend witte tanden voor die kleine spleetogen! Haha.
Kusjes je neeffie! -
21 November 2012 - 00:58
Danielle:
Lieve lie!
Wat een indrukken moet jij toch krijgen!
Ben blij dat je het ondanks de zware tocht heel erg naar je zin heb!
Wat spinnen eten betreft.... Heel dapper!
En zoals je vader als schrijft je kan altijd schrijfster worden!!!
Heel veel succes met je volgende project!
Dikke kus van ons!!
-
22 November 2012 - 11:37
Hennie:
Hoi Lianne, heb net je geweldige verslag gelezen, super hoor, wat een avonturen.
Kijk al weer uit naar je volgende verslag. Veel succes en groetjes van de bolinks -
22 November 2012 - 15:29
Ceyda:
Haaalloooo lii!!!!
Hoe leuk al jou avonturen ziet eruit alsof het allemaal erg anders is dan hier heh...
Maar had ook neit anders verwacht natuurlijk een hele unieke ervaring om mee te maken maar denk dat je het ook niet al te erg gaat vinden terug te zijn. Echt leuk het progamma dat jullie bedacht hebben. Jmmr dat het eigenlijke plan niet doorgaat maar ag dit is toch ook wel erg handig voor de mensen daar die zo lijkt nogal smerig zijn hahaha heb je ook nog wat luxe gezien? en wat schone mensen of zijn die helaas niet te vinden..
Nou pas goed op jezelf en veel plezier...!!!
XXkus Ceyda -
04 December 2012 - 21:05
Fred En Irene:
Hoi Lianne,
Wat een avontuur!
Geniet en pas goed op jezelf.
Groetjes, Fred en Irene.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
